Πόσο μεγάλοι γαλαξίες καταβροχθίζουν τα μικρότερα ξαδέλφια τους

Πόσο μεγάλοι γαλαξίες καταβροχθίζουν τα μικρότερα ξαδέλφια τους
Πόσο μεγάλοι γαλαξίες καταβροχθίζουν τα μικρότερα ξαδέλφια τους
Anonim

Ογκώδεις γαλαξίες μπορεί να τραβούν υλικό σχηματισμού αστεριών από τα βάθη των μικρότερων δορυφορικών γαλαξιών, σύμφωνα με νέα έρευνα. Αυτή η αλληλεπίδραση προκαλεί στασιμότητα και διακοπή της ανάπτυξης, καθώς τα μεγαλύτερα αδέλφια συνεχίζουν να μεγαλώνουν εις βάρος νέων γαλαξιών όπως τα παράσιτα.

Οι επιστήμονες έχουν πει πώς οι γαλαξίες παρασιτούν στους νεότερους συγγενείς τους και στο τέλος τους απορροφούν εντελώς

Κάθε οικοσύστημα στη Γη έχει μια τροφική αλυσίδα που συνήθως περιλαμβάνει μεγαλύτερα πλάσματα που θηρεύουν μικρότερα και επομένως ανυπεράσπιστα. Κατά μία έννοια, ο χώρος έχει επίσης τη δική του τροφική αλυσίδα.

Το σύμπαν περιέχει μια ιλιγγιώδη σειρά γαλαξιών όλων των σχημάτων και μεγεθών. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των τεράστιων δομών είναι εκπληκτικά ασήμαντες. Σε αυτά τα σενάρια, μεγάλοι, πλήρως σχηματισμένοι γαλαξίες, όπως ο δικός μας Γαλαξίας, κατακλύζουν εντελώς μικρότερους γαλαξίες.

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πολλές μορφές αλληλεπίδρασης στις οποίες και οι δύο γαλαξίες επιβιώνουν και οι μικρότερες δομές γίνονται οι λεγόμενοι δορυφορικοί γαλαξίες που περιστρέφονται γύρω από τον μεγαλύτερο γαλαξία.

Σε αυτά τα σενάρια, οι μικρότεροι γαλαξίες δεν καταπίνονται εξ ολοκλήρου από τον γείτονά τους, αλλά αντίθετα καταναλώνονται "σε κομμάτια". Οι αστρονόμοι γνώριζαν ότι οι γαλαξίες τέρας συνήθως τρέφονται με ατομικό αέριο που καταλαμβάνει το διάστημα μεταξύ των άστρων που βρίσκονται κοντά στις παρυφές των δορυφορικών γαλαξιών.

Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η ζημιά που προκλήθηκε σε μικρούς γαλαξίες μπορεί να είναι ακόμη πιο καταστροφική από ό, τι φαίνεται. Σύμφωνα με νέα δεδομένα, οι μεγάλοι γαλαξίες κλέβουν αποθέματα μοριακού αερίου που υπάρχουν σε τεράστια σύννεφα γύρω από τους πυρήνες μικρότερων κοσμικών δομών. Αυτά τα αποθέματα είναι απαραίτητα για τη δημιουργία νέων γενιών αστεριών που οι μικροσκοπικοί γαλαξίες πρέπει να παράγουν συνεχώς για να αναπτυχθούν και να ωριμάσουν.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, το μοριακό αέριο που ανασύρθηκε από τους δορυφορικούς γαλαξίες εισέρχεται αρχικά στην τροχιά ενός μεγαλύτερου γαλαξία. Είναι πολύ πιθανό ότι αυτό το υλικό θα συγχωνευθεί τελικά σε έναν μεγαλύτερο γαλαξία, τροφοδοτώντας τον αργά με νέο υλικό σχηματισμού αστεριών.

Αυτό επιτρέπει στον πιο ώριμο γαλαξία να συνεχίσει να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται εις βάρος των γειτόνων του. Τελικά, στα περισσότερα σενάρια, οι δορυφορικοί γαλαξίες επιβιώνουν μόνο μερικά δισεκατομμύρια χρόνια. Η ισχυρή βαρυτική επίδραση του κεντρικού γαλαξία αναγκάζει μικρότερες δομές να τραβηχτούν προς τα μέσα, όπου τελικά διαλύονται σε μια πολύ μεγαλύτερη δομή.

Ωστόσο, αυτό το αναπόφευκτο δεν καθιστά την έρευνα λιγότερο πολύτιμη, καθώς η ποσότητα και ο ρυθμός προσθήκης νέου υλικού παίζουν σημαντικό ρόλο στη συνέχιση της εξέλιξης του κεντρικού γαλαξία.

Συνιστάται: